Zasady wykonywania procedur medycznych na symulatorze pacjenta
Odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych przeprowadza się w sposób rzeczywisty na manekinie z użyciem ssaka elektrycznego bądź ręcznego.
Udrażniania dróg oddechowych należy wykonać w sposób realny na manekinie. Domyślnym sposobem zaawansowanego przyrządowego udrażniania dróg oddechowych jest rurka/maska krtaniowa, poza sytuacjami, w których student ma dodatkowy kurs w zakresie intubacji. Do dyspozycji jest również rurka ustno-gardłowa i nosowo-gardłowa
Tlenoterapia: zestaw do tlenoterapii musi być zmontowany, wąsy lub maska twarzowa umieszczone na twarzy manekina a dren podpięty do reduktora. Na podłączonym do źródła tlenu reduktorze należy ustawić pożądany przepływ tlenu na minutę oraz głośno poinformować o wartości ustawionego przepływu.
Podłączenie czujnika SpO2 należy wykonać realnie na symulatorze jeżeli zapis nie pojawi się na monitorze głośno poprosić o jego włączenie.
Podłączenie czujnika ETCO2 – możliwe po zabezpieczeniu dróg oddechowych LMA lub intubacja. Należy głośno poinformować obsługę o podłączeniu czujnika.
Kaniulacji żyły należy dokonać zgodnie z regułami sztuki na ręce symulatora pacjenta, o ile scenariusz nie zakłada, że pacjent ma już założony dostęp.
Podanie leku dożylnie (technika 2 – sale symulacji wysokiej wierności) należy dokonać nabierając wybrany lek (wodę do iniekcji) do strzykawki na strzykawkę nakleić odpowiedni znacznik znajdujący się w szufladzie wózka reanimacyjnego zawierającej ampułki wody do iniekcji a następnie podać odpowiednią objętość do dostępu donaczyniowego na prawej ręce manekina. Należy wpisać rodzaj leku i dawkę i drogę podania na karcie zleceń, a następnie podać w przeznaczonym na to miejscu symulatora. W sytuacjach nagłych możliwe jest zlecenie ustne (zaliczone jeżeli podana jest dawka, droga i prędkość podania w przypadku płynów) i zapisanie w karcie zleceń, jak sytuacja zostanie opanowana. Niezapisanie w karcie zleceń skutkuje brakiem zaliczenia podania preparatu.
Podanie leku w pompie przebiega jak powyżej, ale nie wymaga użycia znacznika. Należy wobec tego głośno zasygnalizować rodzaj podanego leku.
Podania leku doszpikowo – dostęp doszpikowy zakłada się zgodnie z regułami sztuki na lewej nodze symulatora pacjenta.
Podania leku doustnie; należy zasymulować podanie leku, wpisać rodzaj leku i dawkę i drogę podania na karcie zleceń. Uwaga niezapisanie w karcie zleceń skutkuje brakiem zaliczenia podania preparatu.
Podłączenia monitora EKG należy dokonać podłączając elektrody w sposób realny do przeznaczonych do tego celu elementów na symulatorze. Następnie zapis EKG można uzyskać na defibrylatorze i symulowanym monitorze pacjenta.
Pomiar ciśnienia należy wykonać zgodnie z regułami sztuki przy pomocy ciśnieniomierza znajdującego się na ręce symulatora lub automatycznie z panelu monitora pacjenta.
Defibrylację należy wykonać w sposób realny na manekinie, nakładanie żelu na klatkę piersiową symulujemy (nie otwierać pojemnika). Za bezpieczeństwo podczas wykonywania defibrylacji odpowiada zespół. Powyższe zasady dotyczą również wykonywania kardiowersji oraz elektrostymulacji. Zalecana energia defibrylacji dla defibrylatora znajdującego się w sali symulacyjnej wynosi w przypadku dorosłych 200, 300J, 300 J, chyba, że na defibrylatorze naklejona jest inna dawka, zalecana przez producenta. W przypadku dzieci 4J/kg z zaokrągleniem w dół. W kardiowersji dawki odpowiednie do zaburzenia rytmu.
Igłowe odbarczenie rozpoznanej odmy prężnej należy wykonać w sposób realny na manekinie w 2 PMŻ w linii środkowo-obojczykowej
Badania laboratoryjne: należy zasymulować pobranie krwi, wypełnić kartę zlecenia badania laboratoryjnego i wraz z dwoma pustymi fiolkami dostarczyć do pomieszczenia kontrolnego lub wykonać telefon do laboratorium w celu wezwania gońca.
Badanie EKG-12sto odprowadzeniowe – należy zasymulować wykonanie ekg, wynik do wyświetlenia na monitorze, RTG – należy korzystając z aparatu telefonicznego wezwać odpowiedniego technika, który wykona badanie a następnie dostarczy wynik.
Badanie USG – w zakresie protokołów oceniających stan zagrożenia życia (eFAST, FEEL) możliwość samodzielnego wykonania i otrzymania wyników natychmiast w postaci opisu lub zdjęć, lub w przypadku odpowiedniego manekina wykonanie USG manekina (symulator jest dostępny w sali numer 19), badania dokładniejsze wykonuje lekarz specjalista po uprzednim telefonicznym wezwaniu.
Pomiar temperatury wykonuje się przy pomocy termometru znajdującego się na sali.
Pomiar glikemii należy zasymulować przy pomocy glukometru znajdującego się na sali, nie używamy pasków – należy podejść z glukometrem w pobliże ręki pacjenta i głośno zapytać o wartość glikemii.
Wentylację można prowadzić przy pomocy worka samorozprężalnego.
Cewnikowanie pęcherza moczowego należy wykonać zgodnie z regułami sztuki na symulatorze pacjenta.
Wszelkie pozostałe procedury i zabiegi podczas zadania należy wykonać w sposób rzeczywisty, o ile asystent nie zaleci inaczej. Do zabiegów inwazyjnych należy zakładać rękawiczki.
Zakres możliwego badania przedmiotowego pacjenta symulowanego oraz zakres procedur przedstawia asystent przed pierwszym scenariuszem oraz wybrane jego elementy na życzenie studentów przed kolejnymi scenariuszami.